انسان جای آن دارد که از حیوان بپرسد : چرا از خوشبختی خود سخن نمی گویی و بی تفاوت به من می نگری ؟ حیوان به نوبه خود می خواهد پاسخ دهد و بگوید : زیرا من همیشه پیش از آنکه سخنی بگویم فراموش می کنم که چه می خواستم بگویم ! ولی آنگاه حیوان همین پاسخ را هم بلا فاصله فراموش کرد و ساکت ماند ! و به این ترتیب انسان فقط متحیر ماند !!